مطلب جدید را که پست کردم وبلاگ را باز کردم و نگاهی انداختم.
پنج تا پست پایین تر رسیدم به : لاسند من لا سند له
پست را خواندم و یادم آمد بعد از آن شب شاید ده روز هم طول نکشید که هم مشکل دانشگاهم حل شد هم مشکل وام.
حالا دانشجو هستم و فردا قرار است کلید خانه مان را تحویل بگیریم...
گاهی از لطف و نعمت های خدا شرمنده میشوم.
اول کلی دعا میکنم بعد که خدا اجابت میکند خجالت میکشم و فکر میکنم لیاقتش را نداشتم. شاید برای همین به اندازه کافی شکر نعمت ها را به جا نمی آوردم. میدانی فکر میکنم گاهی قدردانی یعنی با افتخار و با سر بالا نعمتی را بپذیری و به شکل درست استفاده اش کنی.
- ۰۲/۰۸/۰۱
قطعا خدا به شما و تلاشتون افتخار می کنه
هیچوقت شرمنده نباشین