سر کلاس ادبیات نشسته ام. با چفیه مشکی فلسطینی. استاد فمینیست، فیلم فلان را تحلیل میکند و درباره سوشال ریالیزم و مجیکال ریالیزم میبافد!
دوست دارم نظر من را بپرسد و من همینطور که دست به سینه به پشتی صندلی چرخدار کلاس تکیه داده ام و پایم را روی پایم انداخته ام با لحن آرام و خونسرد جواب بدهم به نظر من این فیلم و تمام این تحلیل ها مزخرف است. مزخرف محض! همین لحظه که ما اینجا نشستیم و این مزخرفات را میبافیم، در بک گراند همین صحنه، یک نسل کشی وحشیانه بی سابقه یک سال است که ادامه پیدا کرده و یک کفتار وحشی مهارش در رفته و به جان این و آن افتاده، آنوقت ما اینجا نشستیم شر و ور میبافیم از هنر و دانشی که به هیچ درد این دنیا نمیخورد!
خاک بر سر تمام هنرها و تمام علم هایی که جلوی چنین روزهایی را نگرفتند...
- ۰۳/۰۷/۰۹